Sprawy nieletnich, w swoim prawnym wymiarze, należą do jednych z najciekawszych. Wiąże się to z faktem połączenia w Ustawie z 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich procedury karnej i procedury cywilnej. Pomijając ocenę tego hybrydowego modelu, postępowania z tej dziedziny niewątpliwie wymagają wiedzy i doświadczenia z kilku gałęzi prawa.
Szczególne miejsce w tych sprawach zajmuje pojęcie „demoralizacji” nieletniego. W tym kontekście warto przytoczyć stanowisko Sądu Apelacyjnego w Katowicach, który wyjaśnił że „pojedyncze zachowania naganne lub nawet bardzo naganne podejmowane przez nieletniego nie świadczą jeszcze same w sobie o znacznym stopniu demoralizacji. Demoralizacja jest bowiem trwałą tendencją do określonego zachowania – naruszania norm, które są społecznie akceptowane, to wielokrotne, a nie pojedyncze zachowanie odbiegające od przyjętych reguł moralnych. Tylko obraz całości zachowań nieletniego może wskazywać na jego stopień demoralizacji. Podkreślić też należy, iż nawet charakter i rodzaj popełnionego czynu jest tylko jednym z wyznaczników stopnia demoralizacji nieletniego.” (sygn. akt II AKa 531/03)
Dzięki praktyce w sprawach rodzinnych, karnych oraz tych dotyczących samych nieletnich, jako adwokat oferuję pomoc w zakresie postępowań prowadzonych w oparciu o przepisy Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich.